"Vandaag werd ik gedragen.
Zonder verwachting kwam ik aan in Tienen, waar Valérie me oppikte. Even later stond ik tussen pony’s en paarden, in een veld vol zachtheid en waarheid.
Plots stond ik in mijn eigen systeemopstelling, gedragen door stilte, intuïtie en liefde. Zó subtiel. Zó groots. Soms zonder woorden, en toch vol betekenis.
Het waren niet de hemelsluizen die opengingen, maar mijn eigen onverwachte tranen. En op het juiste moment: een zachte 'knuffel' van een pony, zomaar, of misschien met alle redenen van de wereld.
Nu terug op de trein naar Brugge voel ik diepe dankbaarheid: voor Valérie, voor de paarden, de wandeling en voor het Universum dat precies wist wat vandaag nodig was.
Dank je, Valérie"